Το Κεσκεκι το γνωριζετε;



Εσάς τα Χριστούγεννα σας τι μυρωδιά έχουν;Τα δικά μου μυρίζουν καμένο ξύλο και το φαγητό της γιαγιάς Κατίνας,που το ετοίμαζε κάθε χρονιά με αγάπη και μεράκι,το κεσκέκι. Το ξέρετε;
Αχ αυτή η γιαγιά πόσο μου λείπει,αυτή η αγκαλιά της και τα παρηγορητικά της λόγια.Η ζωή της είναι πραγματικά ένα βιβλίο,μεγάλωσε με τη μαμά της Δέσποινα και το θείο της σε ένα μικρό χωρίο της Έδεσσας. Ήθελε να γίνει δασκάλα αλλά αυτό ήταν ανήκουστο, έπρεπε να παντρευτεί και να κάνει παιδιά.Το διάβασμα ήταν η μεγάλη της αγάπη και δεν την παράτησε ακόμα και όταν ήταν το τελευταίο χρόνο της ζωής της στο νοσοκομείο δίνοντας την άνιση μάχη με την ασθένειά της.
Στο θέμα μας όμως,ήθελα να σας μιλήσω για αυτό το φαγητό που από αυτήν το έμαθα και δεν το έχω δοκιμάσει πουθενά αλλού.Το κεσκέκι στη Μικρά Ασία αποτελούσε γαμήλια παράδοση.Βασικά συστατικά του είναι το κρέας και το σιτάρι οπού σχετίζονται άμεσα με ζωοθυσίες και είναι σαφής και ο γονιμικός συμβολισμός.
Δε ξέρω για πιο λόγο αλλά εμείς το τρώγαμε πάντα ανήμερα Χριστουγέννων ως ένα εορταστικό φαγητό που το είχε φέρει η προγιαγιά μου από τη Μικρά Ασία και το έμαθε στην κόρη της.Με μια απλή αναζήτηση βρήκα πολλές συνταγές στο διαδίκτυο που διαφέρουν όμως από αυτήν που θα σας δώσω εγώ σήμερα και ήταν αυτή που έφτιαχνε η κυρά Κατίνα.

Λοιπόν τα υλικά που χρειαζόμαστε είναι:

  • 700γρ σιτάρι ξεφλουδισμένο
  • 2 κιλά χοιρινό κρέας (θα προτιμήσετε μέρος με ψαχνό και κόκκαλο)
  • 2 κιλά μοσχαρίσιο κρέας (και εδώ θέλουμε το κόκκαλο)
  • Κρέας από κοτόπουλο ή γαλοπούλα(αυτό είναι προαιρετικό)
  • Μια κούπα ρεβύθια
  • Μια χούφτα σκόρδα
  • Μια κουταλιά της σούπας τσεμένι(δείτε τι είναι εδώ)
  • Κόκκινο και μαύρο πιπέρι
  • Αλάτι  

Πάμε στην εκτέλεση:
Από το προηγούμενο βράδυ μουλιάζουμε το σιτάρι και τα ρεβύθια καθώς επίσης βράζουμε και το κρέας με λίγο αλάτι. Ξεκοκκαλίζουμε το κρέας αφού βράσει και κρατάμε το ζωμό.Την επόμενη μέρα μέσα σε γάστρα βάζουμε το κρέας,τα ρεβύθια,το σιτάρι, τα σκόρδα (κομμένα στη μέση),τα μπαχαρικά και σκεπάζουμε με το ζωμό. Ψήνουμε σε χαμηλή θερμοκρασία και ελέγχουμε ανά διαστήματα γιατί δε θέλουμε να τελειώσει ο ζωμός και να έχουμε σκληρό σιτάρι,οπότε αν χρειαστεί συμπληρώνουμε.Στο τέλος έχουμε ένα χυλωμένο φαγητό με κρούστα.

Τα φετεινά Χριστούγεννα σκέφτομαι να το φτιάξω για την οικογένειά μου και ελπίζω να πετύχω έστω κατ'ελάχιστο τη γεύση των πολύτιμων αναμνήσεων μου.



nanarinia

Θα με βρείτε κι εδώ:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου